КӨЗ

Опубликовано автором 

Үттем юллар, кичтем еллар,

Бик якын гомер көзе.

Гомер көзендә әйтерлек

Бармы соң йөрәк сүзем?..



Көннәр йә якты булдылар,

Йә болыт сарды күгем,

Иртән тауларга ашсам –

Кичен уелды иңем.



Чүлләрдә сусап тилмердем,

Алар хис чүле иде,

Адаштым боз диңгезендә,

Ул диңгез – акыл иде.



Татыдым баллар тәмен,

Эчелде әремнәре.

Үтмәде көннәр заяга,

Булса да әрәмнәре.



Юлдашлар төрле юлда:

Яхшысы, яманнары,

Сүзләр ягыла җанга:

Хаклары, ялганнары.



Үги түгелмен сиңа,

И газиз якты дөньям,

Язымда да, көземдә дә,

Рәнҗү-үпкәм юк сыман.



Утта кайнап, бозда туңып,

Сүнмәде сөюем хисе,

Ах, син, мәхәббәт хисе –

Ахры, бәхетнең үзе...



Тик синдә хикмәт ачкычы,

Тик синдә яшәү яме,

Илаһ бар иткән сез һәм

галәмне сөю хисе...

Дилбәр БУЛАТОВА.

«Тулпар», 2014.

Фото: https://pixabay.com/ru

Поделиться